De wolf en het kind

Er was eens een babygeit of een jong geitje. Hij groeide horens en hij was erg trots op zijn horens.

Hij dacht: “Ik heb zulke grote horens. Ik moet nu zeker een volwassen Geit zijn en geen kind. Ik zal voor mezelf kunnen zorgen.”

Op een dag, toen zijn kudde geiten naar huis ging, besloot hij langer te blijven en te eten. Zijn moeder riep: “Al mijn kinderen, kom snel. We moeten voor zonsondergang thuis zijn. Na zonsondergang zal de wolf komen.”

De jongen dacht: “HA. HA HA. Niemand kan me kwaad doen als ik zulke grote hoorns heb. “

Met zulke dwaze gedachten bleef hij eten. Toen hij even later wilde vertrekken, zag hij dat zijn kudde al vertrokken was.

Hij was alleen. Hij was helemaal alleen. Hij was bang. De zon zakte en het werd donker. Ook hij wist de weg terug niet. Hij begon luid te blaten voor zijn moeder.

Zijn moeder hoorde hem niet, maar weet je wie dat wel deed? Het was de grote boze wolf. De wolf was heel dichtbij en kwam om te jagen. De jongen zag hoe groot de Wolf was en was doodsbang. De jongen wist dat er geen hoop meer voor hem was.

De wolf zei: “Ah, zo’n heerlijk diner, en dat ook zonder jacht. Vandaag is mijn geluksdag.”

De jongen bedacht een sluw plan. Hij beefde nog toen hij zei:

 “Mijnheer Wolf. Ik weet dat je me gaat opeten. Maar voordat je me opeet, wil je me alsjeblieft een deuntje spelen met je mooie stem. Ik wens nog een laatste keer te dansen. Ik wil nog een laatste keer vrolijk zijn voordat ik wordt opgegeten.”

De wolf vond het een heel goed idee. Niemand had hem ooit eerder gevraagd om te zingen. Hij zong luid.

“AAAAOOOOOOOOOOOOO! AAA AAA AOOOOOOOOOO!!”

Het kind danste luid blatend. De honden konden het geluid van de baby Geit niet hebben gehoord, maar het geluid van een wolf voor zijn feest, ze konden zich niet vergissen. Alle honden renden op volle snelheid in de richting van het geluid.

De wolf zag dat ze eraan kwamen en moest het kind verlaten en rennen voor zijn eigen leven. Hij dacht:

“Wat een dwaas ben ik? Ik ben een jager en ik zou moeten jagen. Ik had mijn tijd niet moeten verspillen met proberen te zingen.”


Moraal: “Laat niets je van je doel afbrengen”

De wolf en de geit

Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

Old Dreams Never Die

One The rough shape of the  Lantis Mountains  was semi-visible in the misty clouds, fuzzily outlined by the lone moon in the dark shadows. Brody sat under a tree, gazing at the fuzzy outline of the distant mountains. He had just finished a battle, and the pain in his right hand hadn't yet faded away. A fluorescent blue light on his arm flickered across his face – Brody was always so expressionless, no matter what he was doing. With battle after battle and countless pains in his right hand, Brody's memory had gradually been filled up long ago. The reckless boy in the small village, the boy who thought he could defeat everything, and the blazing fire in that village. For Brody, the days after retrieving his memories were a cold and gloomy bottomless ocean. Between the endless Lantis Mountains, the light and shadow of the rising sun and the setting moon were his only remaining boats, saving him from drowning in the sea. Brody closed his eyes. When he opened them again, Benedetta w
Selengkapnya

Chapter 3

Luffy and Koby arrive at an island with a Marine base, where a man named Roronoa Zoro is being held prisoner. Despite the fact that Zoro is seen as being a demon, Luffy is insistent on having him on his crew, and goes to meet him. There, he and Koby meet Rika, a young girl that Zoro protected, causing him to be imprisoned. The Vow Eternal Introducing Pirate Hunter Zoro Out at sea, Koby and Luffy are discussing Luffy's decision to recruit Zoro. Sometime later, they arrive at the Marine base Zoro is being held at. Luffy is surprised that they actually arrived, and Koby points out that these are the basics of navigation. Koby points out that Luffy can not just float around out at sea and that he must find a navigator soon. Luffy then says they should go eat. At a restaurant, when Koby and Luffy discuss parting ways, Luffy mentions Zoro's name with shocking results from the other customers. When Koby mentions the name of the Marine in charge of the base, Morgan, the same effect occ
Selengkapnya

Time of Lunar Eclipse

One It was a moonless night, and there were dark clouds over the forest. Occasionally a gust of wind blew, and the leaves rustled very softly. Alucard swung a sword, cutting down two lower demons who had snuck around to attack from the flanks. "Those things are so annoying." Since encountering a small group of demon scouts in the southeastern foothills of the Lantis Mountains, Alucard pursued them all the way, and saw a large group of demons on the edge of the forest. They were surrounding a small group of elves, steadily tightening the encirclement. Alucard glanced at the besieged elves. The leading elven girl held a silver bow with her hair tied up high, directing the elves to launch a counterattack. Right after, he unlocked the seal on his right hand and rushed into the battlefield. The demons were disrupted by the sudden enemy's deployment. They did not know how many people had come to support this small unit of elves. They rushed towards Alucard one by one, and weak
Selengkapnya