De leeuw, de ezel en de vos
Er was eens een leeuw die erg sterk was. Hij kon goed jagen, maar zoals we weten jaagt een leeuw nooit alleen. Twee of drie leeuwen kunnen zelfs een olifant doden.
Toen ze zagen dat de leeuw alleen was, dachten twee dieren dat ze vrienden met hem moesten worden. Ze waren een ezel en een vos. De vos was erg slim en wilde geen vijand van de leeuw worden. De ezel was erg vriendelijk en dacht dat ze alle drie gelijk waren.
Ze dachten: “Als we vrienden zouden worden met de leeuw, zouden we op enorme dieren kunnen jagen. We konden olifanten en kamelen eten. We konden herten en antilopen eten. We zullen nooit meer honger hebben.”
De Leeuw stemde ermee in om met hen tweeën te gaan jagen en zei: “Laten we alles wat we jagen gelijk verdelen onder ons drieën.”
Ze slaagden erin een grote hoeveelheid voedsel te vinden. De Leeuw zei: “Ezel, jij verdeelt het eten onder ons drieën.”
De ezel verdeelt het eten voorzichtig in drie gelijke porties. De Vos was blij, maar de Leeuw werd erg boos. Hij sloeg de ezel met zijn enorme poot en doodde de ezel.
De leeuw zei opnieuw: “Vos, verdeel het eten gelijkelijk over ons tweeën.”
De vos stapelde al het voedsel op één grote hoop. Hij nam de horens, de oren, de hoeven en andere ongewenste stukjes die de leeuw niet wilde eten. Al het andere voegde hij toe aan het aandeel van de leeuw.
De leeuw werd meteen heel blij en zei: “Ik ben heel blij. Je hebt het eten eerlijk onder ons tweeën verdeeld.”
De Vos zei: “Ik leer van ervaringen van anderen.”
Terwijl hij dat zei, rende de vos weg met zijn deel van het voedsel. Hij zou de Leeuw nooit meer vertrouwen.
Moraal: “Leer van de tegenslagen van anderen.”
Komentar
Posting Komentar