De os en de kikkers

Er was eens een familie van kikkers in een pond. Er was papa Kikker met een dikke buik en luide kwak, een mama Kikker met mooie grote ogen, een broer Kikker met zijn lange tong, en een zus Kikker met haar lange nagels.

Er waren ook veel babykikkers. Opa kikker las altijd de krant. Oma kikker hield van bakken. Ze waren een erg gelukkige familie van kikkers.

Op een dag kwam een ​​grote os naar de vijver om water te drinken. SPLAAAASH! hij liep regelrecht de vijver in en dronk water. Papa kikker en broer kikker waren gaan werken in de velden. Alle andere kikkers waren naar de winkel gegaan om taarten te kopen. Alleen de babykikkers zagen de Os voor de eerste keer.

‘Wow, Je bent zo groot! ”  zei een van de kikkertjes tegen de Os.

‘Hallo kleine kikker, Ja ik ben heel groot ” zei de os trots.

“Wie ben jij?” vroeg de kikker.

“Ik ben de Os, sterk en machtig. Ik trek de karren voor mijn vriend, de boer. “

“Wauw. Die enorme kar daarginds? ” vroeg de kikker verbaasd.

“Ja. Ik kan hem gemakkelijk trekken, zelfs als er 10 man in zitten! ” zei de os trots.

“Er is geen groter dier dan de Os.” zei een van de babykikkers.

“Inderdaad.” zeiden alle kikkertjes bij elkaar.

“Je hebt gelijk!” zei de Os.

‘S Avonds toen alle kikkers thuiskwamen, waren de babykikkers erg enthousiast.

“Wat is er gebeurd? Waarom zijn jullie allemaal zo enthousiast? ” vroeg papa kikker.

‘We hebben een Os gezien. Hij is het grootste dier ter wereld ”, zei een van de babykikkers.

‘Hmm. Was hij groot? Was hij groter dan ik? ” zei papa kikker luid.

“Ja. Hij is zoveel groter ” zei de kikker.

Papa kikker hield zijn adem in en blies zichzelf op.

“Is hij nog steeds groter dan ik?” zei papa kikker luid.

“Ja. Hij is zoveel groter ” zei de kikker.

Papa kikker haalde nog meer zijn adem en blies zichzelf op.

“Is hij nog steeds groter dan ik?” zei papa kikker luid.

“Ja. Hij is zo veel groter ” zei de kikker.

Papa kikker haalde met grote moeite nog meer adem. Hij blies zichzelf op tot zijn grootste maat.

“Is hij nog steeds groter dan ik?” zei papa kikker luid.

“Ja. Hij is zoveel groter ”, zei de kikker.

Papa kikker haalde nog een laatste keer zijn adem in. Hij blies zichzelf zo op dat hij explodeerde.


Het moraal van het verhaal: Probeer niet het onmogelijke.

De kat

Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

Old Dreams Never Die

One The rough shape of the  Lantis Mountains  was semi-visible in the misty clouds, fuzzily outlined by the lone moon in the dark shadows. Brody sat under a tree, gazing at the fuzzy outline of the distant mountains. He had just finished a battle, and the pain in his right hand hadn't yet faded away. A fluorescent blue light on his arm flickered across his face – Brody was always so expressionless, no matter what he was doing. With battle after battle and countless pains in his right hand, Brody's memory had gradually been filled up long ago. The reckless boy in the small village, the boy who thought he could defeat everything, and the blazing fire in that village. For Brody, the days after retrieving his memories were a cold and gloomy bottomless ocean. Between the endless Lantis Mountains, the light and shadow of the rising sun and the setting moon were his only remaining boats, saving him from drowning in the sea. Brody closed his eyes. When he opened them again, Benedetta w
Selengkapnya

Chapter 3

Luffy and Koby arrive at an island with a Marine base, where a man named Roronoa Zoro is being held prisoner. Despite the fact that Zoro is seen as being a demon, Luffy is insistent on having him on his crew, and goes to meet him. There, he and Koby meet Rika, a young girl that Zoro protected, causing him to be imprisoned. The Vow Eternal Introducing Pirate Hunter Zoro Out at sea, Koby and Luffy are discussing Luffy's decision to recruit Zoro. Sometime later, they arrive at the Marine base Zoro is being held at. Luffy is surprised that they actually arrived, and Koby points out that these are the basics of navigation. Koby points out that Luffy can not just float around out at sea and that he must find a navigator soon. Luffy then says they should go eat. At a restaurant, when Koby and Luffy discuss parting ways, Luffy mentions Zoro's name with shocking results from the other customers. When Koby mentions the name of the Marine in charge of the base, Morgan, the same effect occ
Selengkapnya

Time of Lunar Eclipse

One It was a moonless night, and there were dark clouds over the forest. Occasionally a gust of wind blew, and the leaves rustled very softly. Alucard swung a sword, cutting down two lower demons who had snuck around to attack from the flanks. "Those things are so annoying." Since encountering a small group of demon scouts in the southeastern foothills of the Lantis Mountains, Alucard pursued them all the way, and saw a large group of demons on the edge of the forest. They were surrounding a small group of elves, steadily tightening the encirclement. Alucard glanced at the besieged elves. The leading elven girl held a silver bow with her hair tied up high, directing the elves to launch a counterattack. Right after, he unlocked the seal on his right hand and rushed into the battlefield. The demons were disrupted by the sudden enemy's deployment. They did not know how many people had come to support this small unit of elves. They rushed towards Alucard one by one, and weak
Selengkapnya